با وجود این که نادر پور به شاعر رمانتیک بودن شناخته می شود و در زمان خودش شدیدا مورد هجمه کمونیست ها قرار می گیرد(به خاطر این که به نظرشان به اندازه کافی سیاسی و تند نیست) ، در این اثر جهت گیری های سیاسی تقریبا مشخصی کرده است و  از منطقه امن همیشگی اش که شعر رمانتیک باشد فاصله گرفته است. 
برای من که خواندنش لذت بخش بود و با خواندن این کتاب به سراغ باقی دفترهایش رفتم و کمی در ذوقم خورد. 
به نظرم شعرهای همین دفتر (بر خلاف نظر اکثریت که دفتر شعر انگور را می پسندند)  بهترین و متعهد ترین اشعارش هستند. 
شما ای امیران ، شما ای بزرگان
شما ای همه سرنشینان والا
شما ای همه کاخداران بی غم
شما ای همه جنگجویان دانا
چه نازید بر داستانهای تاریخ ؟
چه بالید بر زورمندان فردا ؟
بمیرید ، زیرا به مردن سزایید
بمیرید ، زیرا که آفت شمایید