نویسنده‌ی این کتاب که استاد تاریخ و متخصص تاریخ تفکر مدرن است، با ارائە‌ی مثال‌هایی تاریخی (به‌ویژه دربارە‌ی داروین و گالیله) رابطە‌ی میان علم و دین را با نگاهی تاریخی، فلسفی، اخلاقی و سیاسی ـ اجتماعی و رویکردی میانه‌رو بررسی و به
دیدگاه‌های مختلفی در زمینە‌ی مناقشە‌ی تاریخی علم و دین اشاره کرده است. در حقیقت، دیکسون به‌جای بررسی خود علم
زیر ذره‌بین علوم اجتماعی، مناقشه‌های تاریخی میان علم و دین (از قبیل جدال میان خلقت‌گرایان و زیست‌شناسان) را در سایە‌ی بستر تاریخی شکل‌گیری جوامع غربی، به‌ویژه امریکا، بررسی می‌کند و بیش از آنکه علم یا دین را در جایگاه متهم بنشاند، نشان می‌دهد مناقشه‌ی میان این دو ــ که برای نمونه به تولد «خلقت‌گرایی» و «طرح هوشمند» منتهی شده
است ــ معلول شرایط بیرونی، یعنی وضعیت جامعە‌ی امریکا، است. دیکسون در کنار متهم کردن بخشی از سردمداران
اصلی این مناقشه مثال‌هایی از افرادی می‌آورد که کوشیده‌اند بدون خدشه‌دار کردن اعتبار یک سوی این جدل نشان بدهند مناقشه‌ا‌ی در کار نیست. برای مثال، از هنری دراموند، متأله انجیلی اسکاتلندی، می‌گوید که ذیل بحث «نگرش درستِ مسیحی به نظریه‌ی تکامل» به مخاطبانش گفت: «معجزه "چیز سریعی نیست"، بلکه کل فرایند آرامِ تکامل معجزه‌آمیز است». همو بود که مفهوم «خدای حفره‌ها» را مطرح کرد و گفت: «برخی حضرات عرصه‌ی طبیعت و کتاب‌های علمی را بی‌وقفه در جست‌وجوی حفره‌ها می‌کاوند، حفره‌هایی که آن را با خدا پر می‌کنند؛ انگار خدا در آن حفره‌ها به سر می‌برد!» او معتقد بود خدا را باید در دانش آدمی جست نه در جهل او. او می‌پرسید: «بعد که این حفره‌ها پر شد، چه خواهیم کرد؟»
این کتاب در مجموعە‌ی «مختصر و مفید» (همان مجموعە‌ی very short introduction دانشگاه آکسفورد) از سوی نشر ماهی منتشر شده. نسخە‌ی انگلیسی کتاب نخستین بار در سال۲00۸ منتشر شده است.