معرفی کتاب جام زرین اثر جان استاین بک مترجم ثمین نبی پور

جام زرین

جام زرین

جان استاین بک و 1 نفر دیگر
3.0
1 نفر |
1 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

1

خوانده‌ام

1

خواهم خواند

0

ناشر
افق
شابک
9786223321412
تعداد صفحات
208
تاریخ انتشار
1403/1/1

توضیحات

        کتاب جام زرین، رمانی نوشته ی جان اشتاین بک است که اولین بار در سال 1929 به چاپ رسید. دزد دریایی و تبهکاری بسیار معروف و شرور به نام هنری مورگان از اواسط دهه ی 1650 تا اواخر دهه ی 1660 میلادی بر دریای کارائیب و خلیج مکزیک سلطه داشت. او، سواحل کوبا و آمریکا را زیر و رو می کرد و هر جایی که می رفت، ردی از ترس و وحشت از خود به جای می گذاشت. مورگان دو آرزوی بزرگ در سر داشت: به دست آوردن زنی زیبا به نام لا سانتا روخا و تسخیر پاناما که با نام «جام زرین» نیز شناخته می شد. رمان جام زرین، اثری بسیار جذاب و باشکوه است که به ماجرای فانتزی گونه ی یک دزد دریایی برجسته می پردازد و بدون تردید، مخاطبین بی شمار اشتاین بک را با جنبه های جدیدی از این نویسنده ی بزرگ آشنا می کند. 
      

یادداشت‌ها

مینا

مینا

1404/4/19

          وقتی این کتابو خریدم نمی‌دونستم این اولین رمانیه که استاین‌بک/اشتاین‌بک نوشته. من فقط و فقط رو حساب اسم نویسنده‌ی محبوبم این کتابو خریدم و قبل از شروع کتاب حتی از موضوع و محتواشم اطلاعی نداشتم. این کتاب نشون میده که سبک نوشتن و توصیفات خاص نویسنده که من عاشقشونم، تازه داره یواش یواش شکل می‌گیره. کتاب جالبی بود ولی گاهی کسالت‌بار هم میشد. مثل موش‌ها و آدم‌ها، شرق بهشت و مروارید نبود که آدمو پاش میخکوب کنه ولی به عنوان کار اول نویسنده خوب بود. من توصیه نمی‌کنم برای شروع اشتاین‌بک‌خوانی سراغ این کتاب برین ولی اگه کارای شاهکار دیگه‌شو خوندین و می‌خواین بدونین اولین کار نویسنده‌ی محبوبتون چطوری بوده، قاعدتاً خوندن این کتاب از واجبات میشه.

داستان کتاب در مورد زندگی سر هنری مورگان، دزددریایی و شوالیه‌ی معروف ولزیه (1688-1635م). نویسنده وقایع تاریخی‌ای که توسط مورگان اتفاق افتاده رو لای رشته‌های داستانی خودش پیچیده و زندگینامه‌ای تا حدی خیالی و تا حد خوبی هم بر اساس واقعیت تحویل خواننده داده. نمی‌تونم بگم کدوم بخش کتاب رو بیشتر از باقی قسمت‌ها دوست داشتم چون تو هر بخشی، جاهایی از داستان منو جذب می‌کرد و جاهایی هم حوصله‌مو سر می‌برد.

شخصیت هنری چیز خاص و جذابی برای من نداشت، باقی شخصیت‌های کتاب هم البته خیلی برجسته نبودن. چیزی که بیش از همه تو کتاب منو تحت تاثیر قرار می‌داد اطلاعاتی بود که جسته گریخته از شیوه‌های استعمار و برده‌داری انگلیسی‌ها و مخصوصاً اسپانیایی‌ها گفته می‌شد. جاهایی بود که واقعاً می‌خواستم عق بزنم از دونستن رفتاری که با مردم بومی مستعمرات و حتی بعضاً با مستعمره‌نشین‌ها میشد. اینکه چجوری عده‌ای با یک ورق کاغذ زندگی مردم زیادی رو به گند می‌کشیدن و ازونا برده می‌ساختن. اینکه حمله می‌کردن به سرزمین‌ها و غارت می‌کردن و همه‌جا رو به آتیش می‌کشیدن و اینکه چطور تموم این دولت‌ها و دزدان دریایی و مستعمره‌نشین‌ها و برده‌داران دزد و کثیف و غارتگر و خودپسند بودن و همه هم دیگران رو به همین صفات می‌خوندن و خودشونو پاک و مبرا می‌دونستن. *هشدار اسپویل* جایی از کتاب هست که هنری بعد از غارت پاناما می‌خواد بجای تقسیم غنایم، همه‌ی مال و اموال غارت‌شده‌ی شهرو خودش تنهایی بالا بکشه و با خودش میگه: «این مردان هیچ حقی برای تحمیل خواسته‌شان ندارند. این مردان، با حقی که از دیگران غصب کرده‌اند، آنقدر آزادند که نباید جدی‌شان گرفت. این مردان می‌دزدند پس غنیمتشان دزدیده خواهد شد.» و راست هم میگه.
        

0