نسترنه پایش را از باغستان بیرون نگذاشته بود که فکر کرد سه کوه آن طرف تر باران تمام بشود، رنگین کمان درمی آید.
چوب می زد لای چیربین راه که نکند بز، سربه خوردن، همان جاها مانده باشد اما فکرش سه کوه آنطرف تر بود که بعد بارندگی به آن جا می رسید؛ کوه آله منگ درآیو.
میلکی ها می گویند هرکی بتانه وقت کمان بستن آله منگ، از زیرش رد بشه، به نرسیده هاش می رسه.
خیلی سال نبود که فکر می کرد یک روزی با جوانی که نمی دانست کی هست، دست بچه هایش را خواهد گرفت و تنها خانه پایین محله شلوغش می شود، اما نه مردی قسمتش شده بود و نه پدر و مادرش مانده بود.