همانگونه که محتویات یک فلش را پاک می کنی باید ذهن خودت را نیز هر از گاهی پاک کنی ،بعضی اوقات حتی باید فرمت کنی .
        

          این کتاب، کتابی نیست که خودم انتخابش کنم. به پیشنهاد مشاورم خریدمش، آن هم وقتی که از لحاظ روحی وضعیت خوبی نداشتم و گمانم اوایل قرنطینه‌ی کرونا بود.
اوایل با تمرین‌هایش پیش رفتم و تلاشم را کردم و مفاهیمی که سعی در انتقالشون داشت را دوست داشتم.
اما از ضعف‌های کتاب نمی‌شود گذشت. من برای یکسری از چیزهایی که نویسنده صرفاً بیان می‌کرد و می‌گذشت، تمرین و ممارست‌ها کرده بودم از قبل و در کل با فضایی که کتاب در آن به سر می‌برد ناآشنا نبودم. اما با این حال واقعاً بسیاری جاها معنا و مفهوم جملات و تمرین‌ها را نمی‌فهمیدم( البته این مشکل ترجمه هم می‌تواند باشد)
از یک جا به بعد تمرین‌ها خیلی کلی بیان شده بود و من نتوانستم همراهی کنم و در واقع دیگر کاربردی نبود.
گاهاً موارد عمیقی را از تو می‌خواست در موردشون فکر کنی و بنویسی، در حالی که تو اصلاً توسط نویسنده توجیه نشده بودی و مطالب روشن نبود.
مسیری که نویسنده سعی در آموزشش داشت هم نمی‌دانم چطور می‌توان تنها سپری کرد  و انتظار آن همه کندوکاو در روان را داشت آن هم در ۲۱ روز و وقتی هدف فرد آسیب‌دیده است. :)))))))

 در کل اینکه واقعاً ایده‌ی نویسنده را دوست داشتم و جملاتی که با آن‌ها ارتباط برقرار کردم در کتاب کم نبودند، اما به قول استاد کارگاه عکاسی مستند( مهرداد نجم‌آبادی) دوستم که به لطف آموزش مجازی من هم از قسمت‌هایی از کلاس‌هایشان بهره بردم، نویسنده تلاشش را کرده و ایده‌اش خوب بوده اما “کار درنیومده..”


پی‌نوشت: باورم نمیشه برای یک کتاب self-helpاینقدر نوشتم :)))))