فرهاد آتیک؛ نویسنده، روزنامه‌نگار، فیلمنامه‌نویس و فیلمساز ترکیه‌ای متولد ۱۹۷۱ در قبرس.

تا مقطع دکترا در رشته‌های اقتصاد، ارتباطات و سینما تحصیل کرد و نوشته‌های اولش مقاله‌هایی در زمینه‌های اقتصاد، رسانه، ادبیات و سینما بود که در روزنامه‌ها و مجله‌های ترکیه به چاپ رسیدند. قبل از آنکه به نوشتن فیلمنامه و فیلمسازی روی بیاورد مدتی به عنوان تهیه کننده و مجری در رادیو و تلویزیون کار کرد و بعد با فیلم‌های کوتاه و بلندش برندۀ چند جایزه از جشنواره‌های معتبر فیلم شد. فیلم‌های او اغلب محصول پژوهشی گسترده در تاریخ سیاسی و اجتماعی ترکیه و قبرس بودند و حالتی مستند نگارانه داشتند. همین ویژگی را در نوشته‌های داستانی او هم می‌توان دید. منتقدان ادبی او را از پیروان مکتب فلوبر می‌دانند و معروف‌ترین اثرش، روانکاوی در دیوان خویش، است که سال ۲۰۱۷ برنده جایزه کتاب سال انگلستان شد. اما ویژگی مستندنگاری او در ادبیات را بیشتر در همین رمان «عشق در روزهای قتل‌عام خوجالی» می‌توان دید که تمرکزش روی یک رویداد تاریخی است و در آن نویسنده از زبان یک افسر روس که به یک دختر آذربایجانی دلبسته یکی از تلخ‌ترین فاجعه‌های تاریخ معاصر را روایت می‌کند. فرهاد آتیک در مقدمه این رمان می‌نویسد: «علاقه کلی من به قره‌داغ و به خصوص خوجالی از سال ۱۹۹۰ همچنان ادامه دارد. شوربختانه در دهه نود همزمان با تحولات نوین دنیا، به تاریخ پیوستن اتحاد جماهیر شوروی و تغییرات منطقه بالکان، وقایع تأسف‌برانگیز بسیاری رخ داد و -با قصد قتل عام- حملاتی به شهرها و روستاها انجام گرفت که بعضی‌ها آن را نسل‌کشی نامیدند. زمانی که جوامع مرفه در برخی از کشورها شکل گرفته بودند و مردمشان در آسایش و راحتی زندگی می‌کردند، در سوی دیگر دنیا میلیون‌ها انسان بی‌گناه زیر ظلم ظالمان خرد شدند، شکنجه دیدند، مجبور به ترک خانه و کاشانه خود شدند یا به قتل رسیدند.