"در این کتاب مباحثی در باب قدرت و ماهیت آن، حکومت، جهانی شدن، تحزب و رهبری حزبی، خشونت و عدم خشونت، جامعه ی مدنی و قدرت پایه، زن باوری (فمنیسم) و نظایر آن مطرح و بررسی شده است و در این خصوص، سعی شده از هیچ مکتب یا ایسم خاصی سخن به میان نیاید. نویسندگان کتاب در تایید و تاکید بر این مطلب از قول یکی از فلاسفه سخنی به این مضمون نقل کرده اند: "هرایسمی نطفه ای از فاشیسم را در درون خود پرورش می دهد". این نکته محور اصلی تفکر دو نویسنده ی کتاب، در طرح مباحث است. این دو می گویند: "ما گمان می کنیم، اگر به درستی، امر جهان شمول وجود داشته باشد، ورای موقعیت عینی و با دعوی رسالت رهبری آن موقعیت نیست، بلکه برعکس، این امر جهان شمول هم زمان در درون خود موقعیت عینی قرار دارد. هرگاه مساله ی دگرگونی اجتماعی پیش می آید. همواره بزرگترانی پیدا می شوند که با یادآوری خطرها، مبارزه ها و درگیری ها بگویند: "برای آزادی فردای خود، راه ما را در مبارزه دنبال کنید. "اما بر خلاف جنبش های نسل های پیشین، آن چه اکنون در حال تکوین است، به استثنای چند مورد، هرگز حول یک "شاخه ی مسلح" یا "پیشاهنگ نظامی" تشکیل نشده است. در لحظه ی مبارزه، پذیرش رویارویی، در هر سطحی که باشد، اجتناب ناپذیر است. اما نکته ی مهم این است که به رغم تمامی سختی ها و جان بازی ها چنان چه مقاومت، در پیله ای از منطق درگیری فرو رود و به ویژه چنان چه در حال مبارزه به خلق جهان های نوین نپردازد، محکوم به شکست است، هر چه پیش آید، سرانجام، رادیکالیته  نوین عرصه ای را می گشاید که ژیل دلوز آن را چنین تعریف می کرد: مقاومت  همان آفرینش است؛ نظریه ای که ما سعی می کنیم در این کتاب آن را کاربردی کنیم"."