نگارگری همچون ادبیات از تفکر و بینشی عمیق برمی آید. همان گونه که شاعران در بیان خود به معانی تمسک می جویند، نگارگران نیز با ادراک هنرمندانه و حضوری عارفانه، عناصر تصویری را به خدمت آن معانی می آورند. نویسنده این کتاب برای یافتن ارتباط درونی نگارگری با معانی عرفانی، و جست وجوی ابداعات نگارگران بر اساس منازل و مقامات، به تحلیل و تفسیر آثار هنری آن ها می پردازد.