"پابلو نرودا"، شاعر انقلابی شیلی، این دفتر را در اوج دوره ی شاعری خود می سراید. این مجموعه دربردارنده ی دوازده قطعه است. این اشعار مضامینی هم چون دغدغه های نوع بشر، رنج و تنهایی انسان، مرگ، و نیز توصیفاتی از طبیعت را شامل می شود. در یکی از قطعات کتاب می خوانیم: سنگ به سنگ، انسان کجا بود؟/ هوا به هوا، انسان کجا بود؟/ زمان به زمان، انسان کجا بود؟/ آیا تو نیز، قطعه ای شکسته از انسان ناتمام/ از عقاب های پوچ توخالی بودی/ که در خیابان های امروز، در پایان رد پاها بر برگ های خزانی مرده/ روح را تسلیم قبر کرده بود؟...