اولین نمایش‌نامه هارولد پینتر به اسم جشن تولد ترجمه شد، این اثر که در اولین اجرای خود در لندن با شکست بدی مواجه شد، کم کم توانست جایگاه خود را بین منتقدان پیدا کند و الان یکی از مهم‌ترین آثار پینتر به شمار می‌رود. یکی از ویژگی‌های این نمایش‌نامه، تصویرسازی بکر و دیالوگ‌های خوب آن است که باعث شده این اثر علاوه بر قابل اجرا بودن، بسیار خواندنی هم باشد؛ یعنی ما که اجرای این نمایش را ندیده‌ایم هم می‌توانیم با خواندن نمایش‌نامه به عمق تخیلات پینتر سفر کنیم. جشن تولد امروزه نه تنها یکی از مشهورترین کارهای پینتر به حساب می‌آید، بلکه از نمایش‌نامه‌های کلاسیک شاخص تئاتر مدرن نیز محسوب می‌شود و هر ساله اجراهای متعددی از آن در سراسر جهان به روی صحنه می‌رود. این تئاتر سه پرده‌ای درباره‌ی استنلی، پیانونواز بازنشسته‌ای است که در مسافرخانه‌ای کوچک در یک شهر کوچک ساحلی در انگلستان زندگی می‌کند. این مسافرخانه توسط مگ و پتی اداره می‌شود. مگ جشن تولدی را برای استنلی تدارک می‌بیند. دو غریبه که گویا به دنبال استنلی هستند، به جشن آمده و آن را به کابوس تبدیل می‌کنند. این نمایشنامه برای اولین بار 28 آوریل 1958 با کارگردانی مایکل کادرون و دیوید هال در تالار تئاتر هنر کمبریج به روی صحنه رفت و در 18 ژوئن 1964 هم توسط گروه تئاتر سلطنتی شکسپیر به کارگردانی خود پینتر در لندن اجرا شد.

یادداشت فائزه خابوری برای همشهری جوان، شماره 526، 3 آبان 1394
        

          مسخره ترین و بی محتوا ترین نمایشنامه ای که تاحالا خوندم. هیچ داستانی نداشت و هیچ اتفاقی خاصی هم توش نمیوفته‌. آخرش هم بدون هیچ اتفاق خاصی تموم میشه. وقتی تموم میشه و کتاب رو می‌بندی فقط میتونی بگی خب که چی الان مثلا؟ 
خلاصه برا متنفر کردن یک نفر از نمایشنامه همین رو بدید دستش کافیه🗿