چگونه به گذشته می نگریم و آن را به نگارش در می آوریم؟ با چه ابزار و از کدامین نظر گاه پای در وادی واقعیت هایی می نهیم که از زمینه و زمانه ی ما خارج اند؟ چگونه مرز بین رویدادها، شواهد ومفاهیم را از هم متمایز می سازیم؟ سازه های نظری ما تا چه اندازه بار ارزشی و هنجاری دارند؟ کتاب تاریخ به روایت فلسفه را می توان سرگذشت فلسفی تاریخ نگاری از منظری بین رشته ای دانست که هدف آن بازنگری مفاهیم، نظریه ها و روش های مسلط در پژوهش های تاریخی است. این کتاب ضمن معرفی مهم ترین سویه های تاریخ نگاری و تاریخ نگری، از هرودت می آغازد و پس از گشت و گذاری فکری در دو سنت قاره ای و تحلیلی با آلن بدیو به پایان می رسد؛ بر این اساس، کتاب حاضر مقدمه ای است نسبتا جامع و متفاوت برای علاقه مندان به فلسفه ی علوم اجتماعی و به ویژه ی فلسفه تاریخ.