خواندن پروست،زمان و بردباری می خواهد -به خصوص زمان-اما این زمان هرگز «از دست رفته»نخواهد بود.پس از چند صفحه ای که از خواندن کتاب در جست و جوی زمان از دست رفته بگذرد،موجاموج پرشکوه و جریان های نهفته در ژرفای روایت،خواننده رابا خود خواهد برد،درخشش خیره کننده اثر،را او را روشن خواهد کرد،همراهی بی شمار شخصیت های کتاب،تخیل او را بر خواهد انگیخت.پروست یکی از دو نویسنده ی پر نفوذ نیمه ی اول قرن بیستم،چهل روز پس از پایان کمون پاریس در اتوی (دهم اوت 1871)به دنیا آمد.او به خاطر بیماری آسم اغلب خانه نشین و تنها  بود،رمان بزرگش در همین زمان از دست نرفته آفریده شد.