کتاب اول یعنی «پنج نفری که در بهشت ملاقات می کنید» جزو موارد صدر لیست کتاب های محبوبم بود و هست. اینکه که بعد از مرگ پنج نفر را ملاقات می کنیم تا معنای زندگی مان را بفهمیم سوژه بی نظیری بود. ماجرای راز آلود و عجیبِ «اِدی» و در نهایت پایان بی نظیرش باعث می شد آن را یکی از بهترین کتاب های زندگی ام بدانم. همه ی صحنه های آن کتاب را هنوز خوب یادم هست. انگار خودم تجربه شان کرده باشم. 

حالا در مورد این کتاب، که دنباله کتاب اول محسوب میشود، سوالم این است آیا اصلا لزومی داشت که آن کتاب ادامه داشته باشد؟ دنباله ای که به وضوح از کتاب اول ضعیف تر است. اندک جذابیتی هم که دارد از کتاب اول وام گرفته است. از طرفی برخلاف جلد اول پایانی به شدت کلیشه ای دارد.

میچ آلبوم به خاطر «سه شنبه ها با موری»، «پنج نفری که در بهشت ملاقات می کنید» و «اولین تماس تلفنی از بهشت» نویسنده محبوب من است. اما گاهی فکر می کنم شاید روزهای اوجش به سر آمده ....
        

          نفر بعدی که در بهشت ملاقات میکنید پس از کتاب پنج نفری که در بهشت ملاقات میکنید نوشته شده و شخصیت هایی داره که توی اون کتاب هم بودن و یه سری فلش بک پس بهتره که اول اون کتاب خونده بشه. این کتاب به سبک همون کتاب هست و این بار در مورد دختری هست که ادی نجاتش داد. کتاب کمی از قبلی سطح پایین تری داره ولی به خاطر پایان جذابش همون چهار ستاره رو دادم
        

          بسیار کتاب زیبا و جذابی بود
        

          و این قلبی که با اون از دنیا میریم بعد از اونکه کسایی رو که دوست داشتیم، بعد از اونکه چیزا و کسای زیادی رو از دست دادیم. میبینی بزرگتر شده. «آنی گفت اما شکسته‌اس».
بله.
«و شکستن چیزیه که نابودش میکنه.»
پالو قلب را به سینه آنی فشار داد.
نه شکستن قلب یکپارچه میکنه...
        

          جوری که هممون سلسه وار بهم وصلیم
واقعا شگفت انگیز و عجیب غریبه
شدیدا این کتاب و جلد قبلش رو پیشنهاد میکنم.
        

          رازهای تلنبار شده ی زیادی وجود دارن که بازگو نمی شن صرفا به این خاطر که تصور می کنیم گفتنشون دردمون رو بیشتر و تصور آدمها رو نسبت بهمون تغییر میده، غافل از اینکه فاش کردنشون می تونه روحمون رو سبکبارتر و آسوده خاطرتر کنه

این واقعیت که چقدر همه می تونن محصور در دیوارهایِ دنیای خودشون باشن، فرقی هم نمی کنه کی و کجا، حقیقتا واقعیت رقت‌انگیزی نیست...؟
---
یه ویژگیه منحصر به فردی که "میچ آلبوم" داره اینه که میدونه کجا و چطور، روی نقطه ضعف هایی دست بزاره که دغدغه ی خیلی هاست، ولی چون جواب واحدی براش وجود نداره آزار دهنده و ناخوشاینده....درست مثل اتفاقات پس از مرگ . هیچکس واقعا نمی دونه چه اتفاقی میوفته، به همین خاطره که هر کسی به واسطه ی  باورها و عقایدش سعی میکنه اونو به شکل باورپذیری در ذهنش بازسازی کنه

نشد من یه دونه از کتاب های این بشر رو نخونم و هر چند صفحه یه بار اشکم در نیاد😭 چطوری انقدر خوب و تاثیر گذار می نویسه آخه!؟
----
این کتاب در ادامه ی کتاب "پنج نفری که در بهشت به ملاقات شما می آیند" نوشته شده... ولی اگر هم نخونده باشینش مشکلی پیش نمیاد چون یه بارِ دیگه ماجرای کتاب قبلی تو این کتاب، به شکل خلاصه بازگو میشه، پس دُنت وُری
^^
---
ترجمه ی خانم قهرمانلو رو اصلا به کسی توصیه نمی کنم. بد، واقعا بد. به علاوه ی اینکه به نظر می رسید 20 صفحه ی اول کتاب رو یه بچه دبستانی که تازه زبان یاد گرفته ترجمه کرده باشه. البته جلوتر که میره ترجمه روان تر و بهتر میشه اما در کل خوب نبود. واقعا انتظارم از نشر قطره بیشتر بود
:/
        

          جلدش اول خیلی خیلی جذاب تر بود.
        

          خوندن این کتاب برای من خیلی جذاب بود و داستانی دلنشین و از داستان یک زندگی واقعی نوشته شده.این اولین کتابی بود که از میچ آلبوم خوندم و از خوندنش بسیار شگفت زده شدم.هیچ وقت فکر نمی کردم این کتاب انقدر جذاب باشه و اصلا به ذهنم نمی رسید که میچ آلبوم انقدر نویسنده خوب و منحصر به فردی هستش.داستان کتاب بسیار حیرت انگیز،زیبا و جذاب بود و ذهن مخاطب را به خوبی با داستان درگیر میکند.این کتاب، از جمله کتاباییه که اگر بگیری دستت نمیتونی زمین بزاریش.