«فلوطین» آخرین فیلسوف وفادار به سنن فلسفه یونانی است که در سال 204 یا 205 میلادی، ظاهرا در یکی از شهرهای مصر به دنیا آمده است. او در بیست و هشت سالگی به محضر درس یکی از فیلسوفان بزرگ اسکندرانی رفت و یازده سال نزد او به آموختن حکمت و فلسفه مشغول بود. سی و نه ساله بود که شوق آگاهی از حکمت ایرانی و هندی او را واداشت که همراه سپاهیان امپراتور روم، رنج سفر را بر خود هموار سازد. در بین راه، امپراتور کشته شد و «فلوطین» هم از راه انطاکیه به رم رفت و در آنجا به تدرس و تعلیم فلسفه پرداخت. او تمایلی به نوشتن افکار خود نداشت؛ ولی چهل و نه ساله بود که بنا به خواهش شاگردانش به نگارش پرداخت. تعالیم خود را در پنجاه و چهار ساله نگاشت. یکی از شاگردانش آنها را در شش دسته نه تایی مدون نمود و هر دسته را یک انئاد نامید که به معنای نه گانه است. برای همین نوشته های «فلوطین» به «انئاد فلوطین» و پس از ترجمه به عربی «تاسوعات فلوطین» معروف است.
«کارل یاسپرس»، فیلسوف معاصر المانی، در این کتاب شرح گویایی از زندگی و فلسفه او ارایه داده است.