عکس و دیدن عکس: عکس به ما چه می دهد، ما از عکس چه می گیریم

عکس و دیدن عکس: عکس به ما چه می دهد، ما از عکس چه می گیریم

عکس و دیدن عکس: عکس به ما چه می دهد، ما از عکس چه می گیریم

5.0
1 نفر |
2 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

0

خوانده‌ام

5

خواهم خواند

1

ناشر
بیدگل
شابک
9786005193923
تعداد صفحات
282
تاریخ انتشار
1398/7/16

توضیحات

        

از سالی پیش از انقلاب تا سال ها پس از آن ،هنری که بیش از دیگر هنرها رشد کرد و قوام یافت و تناور شد،نسل نویی از هنرمندان را پرورش داد،عکاسی بود.
عکاسی نخست از رهگذز پاگیری و پیروزی انقلاب تولدی نو و اهمیتی تازه یافت.و دو سال پس از آن،با آغاز جنگ بزرگی که بر سرمردم ما آوار شد،این عکاسی بود که برنده بود،و سرعت بالندگی و آفرینندگی اش شتابی چنان یافت که گویی تجربه ی ده ساله را در یک سال و پختگی صدساله را در ده سال کسب کرد.
     _از مقدمه ی کتاب-
من در این کتاب بر آن بوده ام که امکانات پرشمار خوانش و تفسیر و تاویل عکس را معرفی کنم و به خواننده ی کتاب و بیننده ی عکس یادآور شوم که با اوست که عکس معنا و مفهوم و هویت می یابد.
پس،درست تر آن است که کتاب را در بردارنده ی راه هایی برای کشف شیوه های شخصی خوانش و تفسیر و تاویل عکس بنامم.


      

یادداشت‌ها

          یوریک کریم مسیحی، داستان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و منتقد عکس کتاب جدیدی در رابطه با نقد عکس منتشر کرده است به نام عکس و دیدن عکس که عکس‌های عکاسانی مثل هانری کارتیه برسون، ادوارد مایبریج، جیمز ناکت‌وی، یوجین ریچاردز، برنیس ابوت، گری وینوگراند، سابین وایس، ادی آدامز، ویلیام یوجین اسمیت، رابرت فرانک و ... در این کتاب آورده شده‌اند و راجع به آن‌ها صحبت شده. کریم مسیحی در پیشگفتار کتابش آورده: امروزه، به سبب امکانات گسترده‌ای که فناوری دیجیتال در دوربین‌های عکاسی و گوشی‌های تلفن همراه در اختیار همگان قرار داده، دیگر مرز روشنی بین عکاس و غیرعکاس دیده نمی‌شود. از آن رو که امکانات یادشده فرصت عکس‌برداری آسان، پرشمار و بی‌هزینه را به همگان می‌دهد، امکان سطحی، پیش‌پاافتاده و مبتذل عکاسی نیز فراهم شده است. از این رو، دانش یا دست کم سلیقه عکاسی داشتن، نه تنها می‌تواند از سقوط عکاس و عکاسی به چاه ابتذال چلوگیری کند، بلکه می‌تواند آفریدن عکس خوب و دیدن آگاهانه عکس‌ها را همراه آورد. کریم‌مسیحی در این کتاب علاوه بر نقد عکس‌ها در فصل‌هایی هم به اینکه کلاً عکس چیست و عکس خوب را چگونه می‌توانیم تشخیص بدهیم، پرداخته است. شب سپیده می‌زند و در جهت عکس هم کتاب‌هایی هستند که قبلاً از همین نویسنده در حوزه نقد و تفسیر عکس منتشر شده بود.

یادداشت فائزه خابوری برای همشهری جوان، شماره 526، 3 آبان 1394
        

5

          فراسوی قاب عکس
درباره‌ی کتاب عکس و دیدن عکس، یوریک کریم‌مسیحی

یوریک کریم‌مسیحی در ابتدای کتاب در جهت عکس؛ 39 عکس، 39 جُستار (بیدگل، چاپ دوم: 1389) می‌نویسد: «خوانندگان اغلب از من می‌پرسند که «این‌هایی که شما می‌نویسید چیستند؟ نقد؟ بررسی؟ تحلیل؟ یادداشت؟ نظر شخصی؟ مقاله؟ یا چیزی دیگر؟» و در پاراگراف بعدی پاسخ می‌دهد جواب دادن به این سوال برایش آسان نیست و تعریف روشنی از این مقولات ندارد.
کتاب جدید او، عکس و دیدن عکس، را می‌توان به‌نحوی پاسخ به آن سؤال خوانندگان مطالب کریم‌مسیحی دانست. این کتاب مجموعه‌ای از تفکرات منتقدی است که سی‌ونه جستار کتاب در جهت عکس را نوشته. زبان ساده و منحصربه‌فرد کتاب کمک می‌کند علاقه‌مندان عکاسی با رویکردهای متنوعی در مواجهه با عکس‌ها آشنا شوند و واکنش‌های طبیعی‌شان در برابر عکس‌های گوناگون آگاهانه شود. درعین‌حال، این کتاب برای عکاسان حرفه‌ای و آماتور هم خواندنی است. 
مثل نوشته‌های قبلی کریم‌مسیحی، طرز تلقی کاملاً شخصی و خاص او در برخورد با عکس‌ها در این کتاب هم نمایان است. در کتاب، ویژگی‌های بصری عکس ـ مانند کادربندی، زاویه‌ی دید، سیاه‌و‌سفید یا رنگی بودن ـ و مفاهیمی مثل تأویل و تداعی، پیش‌فرض و زیبایی بررسی شده¬اند. کتاب از زاویه‌ی دید اول‌شخص نوشته شده و در آن از عباراتی مثل «به خیال من»، «به تأویل من»، «به نظر من» و «نسبت به من» بسیار استفاده شده است.
اگر دنبال کتابی با موضوع عکاسی هستید که محوریت آن خود عکس‌ها باشد و اجازه بدهد عکس‌ها خود صحبت کنند، این کتاب کارتان را راه نمی‌اندازد. آن‌چه تقریباً در تمام فصل‌ها بر آن پافشاری شده فراتر رفتن از چهارگوشه‌ی قاب عکس‌هاست. نویسنده، با نشان دادن فریم‌های بعدی و قبلی کمتردیده‌شده‌ی عکس‌های معروف تاریخ، عملاً از قاب تک تک عکس‌ها فراتر می‌رود و به بررسی نقش زندگی شخصی عکاس، نقش کمرنگ نیت عکاس، تأثیر عنوان عکس‌ها، زمینه‌ی تاریخی عکس، هم‌نشینی عکس‌ها، نقش آگاهی و پیش‌فهم‌های ما نسبت به مسائل پیرامونی عکس و... می‌پردازد. 
ازآن‌جاکه، در این کتاب ذهنیات منتقد و دید شخصی او اولویت دارد، روی عکس‌ها مکث طولانی نشده. عکس‌ها نیستند که نوشته را پیش می‌برند؛ عکس‌ها در حکم مصداق‌هایی برای ایده‌های خاص مؤلف پیش چشم قرار گرفته‌اند. کریم‌مسیحی خود در پیشگفتار کتابش می‌گوید: «برای هرچه روشن‌تر شدن و گویاتر شدند فصول بیست‌وشش‌گانه، حدود پانصد عکس را به کار گرفته‌ام و در هر سطری که موضوع یا مفهومی را مطرح کرده‌ام عکس یا عکس‌هایی را برای فهم بهتر مثال آورده‌ام.» فقط در انتهای کتاب، پس از تعریف موجز دو نوع گرایش موجود در نقد عکس، جستاری مفصل درباره‌ی عکس «من اسبم» سابین وایس آمده که یادآور نوشته‌های شاعرانه، قصه‌گو و ریزبین یوریک کریم‌مسیحی است. 
امروز، پس از ترجمه‌ی کتاب‌های نظری عکاسی، نیاز به تألیف داخلی حس شده و این کار هم انجام شده است، اما افسوس که هیچ‌کدام از پانصد عکس این کتاب از آنِ عکاساسن ایرانی نیست. همان‌طور که مؤلف این کتاب می‌گوید، این فقدان دو دلیل دارد: در ایران جایی نداریم که دست‌کم بخشی از عکس‌های عکاسان معاصر ایران را در اختیار داشته باشد، و هم‌چنین، خبر چندانی از عکاسی معاصر ایران در اینترنت نیست.   
 

به قلم بهار احمدی‌فرد، ماهنامه‌ی «شهر کتاب»، سال یکم، شماره‌ی چهارم.
        

0