سلام! کتاب متولد کبیسه نوشته‌ی خانم دنیا صفایی فرد، ادامه‌ی کتاب قبلی ایشون، کافه کوچه محسوب میشه.
شیرین، شخصیت اصلی داستان، توسط پدرش پرویز به خونه‌ی عموی بزرگش تبعید شده و پدرش برای برگشتنش به خونه، سه تا شرط گذاشته که باید به اونها عمل کنه؛ این سه شرط به حرف آسون هستن، ولی برای شیرین، که شخصیت خاص و منحصر به فردی داره، انجام دادنشون مشکله.  از قضا محله‌ای که تازه به اون اسباب کشی کرده، قوانین خاص خودشو داره و متوجه میشه همه‌ی اینا زیر سر همسایه‌ی رو به رویی شون، مردی بداخلاق و ترسناک، و البته دشمن عموش، صفدره. صفدر با سه تا پسر و نوه‌‌اش رهام زندگی میکنه. حالا شیرین خودش رو در مواجه با اتفاقاتی میبینه که تصورش رو نمی‌کرده.
***
داستان، نسبت به‌ کافه کوچه، طنز کمتری داره و بیشتر به روایت و مفهومش عمق داده. فضای دلنشین و شخصیت پردازی خوبی داره. شیرین برای من کارکتر جدیدی بود، تا حالا از کسی مثل اون نخونده بودم؛ هم دوستش داشتم، هم عجیب بود. شخصیتی به شدت درون گرا، منطقی، عاشق کتاب، صادق و در مراودات اجتماعی، ضعیف.
حین خوندنش، اصلا متوجه گذر زمان نشدم و سیر داستان به حدی خوب بود که منو به ادامه دادنش تشویق کنه.
داستان آرومیه، توقع اتفاق خیلی بزرگ یا هیجان انگیزی نداشته باشید، ولی یه سری چیزها اوایل به هم نمیخورن، و با خودت میگی خب که چی؟ اما هر چی جلوتر میرید، سرنخ های بیشتری رو به هم وصل میکنید و به نقطه‌ی عطف داستان نزدیک تر میشید.
خوشحالم خوندمش؛ به اندازه ‌ی کافه کوچه منو نخندوند، ولی به شکل دیگه‌ای جذاب و جالب بود.