معرفی کتاب اسب های آسمان خاکستر می بارند اثر نغمه ثمینی مترجم تینوش نظم جو

اسب های آسمان خاکستر می بارند

اسب های آسمان خاکستر می بارند

نغمه ثمینی و 1 نفر دیگر
4.2
9 نفر |
2 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

0

خوانده‌ام

11

خواهم خواند

2

ناشر
نشر نی
شابک
9789641850199
تعداد صفحات
70
تاریخ انتشار
1397/7/3

توضیحات

کتاب اسب های آسمان خاکستر می بارند، مترجم تینوش نظم جو.

لیست‌های مرتبط به اسب های آسمان خاکستر می بارند

meli najafi

meli najafi

دیروز

زبان تمشک های وحشیخواب در فنجان خالیاسب های آسمان خاکستر می بارند

کتاب‌های چله‌ی تابستان

11 کتاب

کتاب‌هایی که در مرداد 1404 خواندم؛ این ماه اغلب سعی کردم از نمایشنامه‌نویسان ایرانی بخوانم و همین آشنایی من با آثار خانم نغمه ثمینی رو حاصل شد؛ و اگر بگم که ثمینی با قلمش جادو می‌کنه، دروغ نگفتم. نمونه‌اش همین سه نمایشنامه‌ی اولی که ضمیمه کردم (میان این‌ها «زبان تمشک‌های وحشی» صفای دیگه‌ای داشت.) نمایشنامه‌های کوتاه دیگه‌ای که از کتاب «مکاشفات جادو» نتونستم ضمیمه کنم: 1. مرگ و شاعر 2. این‌جا کجاست؟ 3. تابوت‌ساز خیابان چهل و پنجم 4. سه جلسه تراپی (در حال خواندن) نمایشنامه‌ها؛ 1.ارثیه ی ایرانی؛ اکبر رادی 2.سهراب کشی؛ استاد بیضایی 3.مرغ‌دریایی؛ آنتوان چخوف الباقیِ کتاب‌ها: 1. آنا کارنینا (جلد اول) 2.بیگانه. آلبرکامو. رمان 3. مکان‌های عمومی. نادر ابراهیمی. مجموعه‌داستان 4. اتاق قرمز. ادو گاوا رانپو. مجموعه داستان 5. مقصد نامعلوم. آگاتا کریستی. رمان پی‌نوشت: من کتاب بیگانه را با ترجمه‌ی آقای کاوه میرعباسی خوندم منتها اینجا گزینه‌ی نشر چشمه نبود تا ضمیمه کنم.

2

یادداشت‌ها

          در درجه‌ی اول این کتاب رو خوندم چون نغمه ثمینی استاد منه و حس خوبی نداشتم از اینکه تا حالا نمایشنامه‌هاش رو نه خوندم و نه دیدم! :)))
اما خوشحالم که خوندم، نمایشنامه‌ روایت جذاب و جالبی از سیاوش ارائه می‌ده و بخش جالبی هم برای روایت انتخاب کرده، درون آتش! البته به نظرم این کار روی صحنه زیباتر بود و چه بد که این نمایشنامه رو من روی صحنه ندیدم. 
نکته‌ی دیگه‌ای که حین خوندم این نمایشنامه به نظرم اومد اینه که نمایشنامه‌نویسان ایرانی اکثراً توی حیطه‌ی تاریخ-افسانه‌ی کشورمون یه اثر دارند و به نظرم می‌شه گفت این یک ژانر توی تئاتر ما شده و از بیضایی و ساعدی تا قطب‌الدین صادقی و نعیمی و رضایی راد و ثمینی ادامه پیدا می‌کنه و فکر می‌کنم نویسنده‌های نسل من هم این کار رو ادامه بدن (همونطور که بین بعضی بچه‌ها چنین علایقی رو می‌بینم). اما کار جالبی که ثمینی کرده بود این بود که این نمایشنامه رو با حفظ ژانر تو حیطه‌ی پست مدرن پیاده کرده بود و یک شکل وهم‌گونه بهش داده بود برخلاف آثاری که قبلاً خونده بودم و سعی می‌کرد روایتی واقعی‌تر از تاریخ داشته باشه... همچنین این نمایشنامه من رو از لحاظ فرم و جابجایی شخصیت‌ها و نوع برملا کردن رازها من رو به شدت یاد «مرگ یزدگرد» بیضایی می‌انداخت.
        

0