کتاب حاضر، پژوهشی دربارة نقش مطبوعات در فرآیند نوسازی سیاسی و اجتماعی ایران در دورة قاجاریه (قرن نوزدهم میلادی) است؛ فرایندی که در نهایت به پیروزی نخسیتن انقلاب ایرانی یعنی، انقلاب مشروطیت، منجر گردید. در این دوره از تاریخ ایران، تحولات اساسی در زمینه های گوناگون اتفاق افتاد و عصر تجدد یا مدرنیته در کشور با همین دوره آغاز گردید. گرچه تجدد مزبور هیچگاه نتوانست تحول واقعی در راستای منافع ملی و دینی کشور ایجاد کند، اما شکاف جدی میان سنت و تجدد در همة زمینه ها را به وجود آورد.