کتاب "نقاشی ایرانی" بازل گری در مقدمه از ایران و تاریخش می‌گوید. اینکه چگونه به واسطه موفقیت‌های امپراطوری هخامنشی و زبان فارسی ملیت ایرانی حفظ شد.‌ سپس از حمله‌های متوالی به این سرزمین و در گرو آن گسترش تجارت و جاده‌های تجاری ایران می‌گوید.
گری در ادامه به حمله اعراب و نفوذش در زبان و پیدایش زبان فارسی جدید می‌پردازد. آن را به پیدایش شاهنامه فردوسی وصل می‌کند و وارد بحث نقاشی ایرانی و قدمتش می‌شود. از نقاشی‌های دیواری گرفته تا آنهایی که در کتاب‌ها ثبت می‌شدند.
پس از مقدمه وارد نحوه پیدایش سبک مغولی در زمان ایلخانان می‌شویم. گری ابتدا از وحشی‌گری‌ها و قتل‌عام‌های آنها که سعی در ایجاد وحشت برای تسلط بر ایران را داشتند و از ویران کردن کتابخانه‌ها به نحوی که حتی یک ورق از کتاب‌های مصور پیش از حمله مغول در دست نیست، می‌گوید. سپس توضیح می‌دهد که مغول‌ها به دلیل آنکه مجبور بودند تجارت کنند و کشور را اداره کنند با وزراء ایرانی و تجار رابطه برقرار کردند که نتیجه آن حضور نظم، قانون و امنیت در ایران بود. آنها به مرور شروع به اصلاحات کردند و در این بین نقاشی و تزئینات آرام آرام گسترش یافت.
بازل گری در فصل‌های بعدی کتاب نیز از تاریخچه و اتفاقات شروع می‌کند سپس به نقاشی می‌رسد. بنابراین کتاب را به تاریخ‌دوستان و علاقه‌مندان به نقاشی ایرانی پیشنهاد می‌کنم.