ائمه‌ی ما ( علیهم السلام) که بدون تردید رتبه و مقامشان از ملک و فرشتگان مقرب خدا بالاتر است جوری زندگی نکردند، جوری حرف نزدند، جوری مشی نکردند که از دسترس ما خارج باشند؛ نه به فرموده‌ی مرحوم علامّه طباطبایی، مثل آن کسی است که روی قله‌ی کوه ایستاده است. به مردم می‌گوید بیایید اینجا. به سمت خود، به سمت قلّه، به سمت اوج فرا می‌خواند. این جوری نیست که این‌ها مثل برجستگان دروغین دنیای مادّی و دارای معنویت‌های قلابی بروند توی برج عاج و اتاق شیشه‌ای بنشینند، کسی به این‌ها دسترسی نداشته باشد؛ نه. می‌گویند بیایید، بیایید. راه همین است؛ ما باید دنبال ائمه راه بیفتیم؛ زندگی آن‌ها الگوی ما است. بله، «اَلا وَ إِنَّکُم لا تقدرون على ذلک»؛ ما مثل آن‌ها نمی‌توانیم حرکت کنیم؛ ما لیاقت این را نداریم، طاقت این را نداریم؛ اما می‌توانیم آن راهی را که آن‌ها رفتند مسیر زندگی‌مان قرار بدهیم؛ این را جهت قرار بدهیم، در این جهت حرکت کنیم. ایران به دنبال دفاع از قرآن و سنت پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلّم) و اهل بیت (علیهم السّلام) و احیاء امّت اسلامی است. آنچه ما وظیفه داریم این است که خود را شایسته‌ی انتساب به آن خاندان کنیم. البته منتسب بودن به خاندان رسالت و از جمله‌ی وابستگان آن‌ها و معروفین به ولایت آن‌ها بودن دشوار است... ما باید خودمان را به این مرکز نور نزدیک کنیم؛ و نزدیک شدن به مرکز نور لازمه و خاصیتش نورانی شدن است. باید با عمل، و نه با محبّت خالی نورانی بشویم؛ عملی که همان محبت و همان ولایت و همان ایمان آن را به ما املاء می‌کند و از ما می‌خواهد. با این عمل باید جزو این خاندان و وابسته‌ی به این خاندان بشویم. کتاب «ولایت فقیه» که یازدهمین جلد از مجموعه «ره‌نامه» است، بیانات مقام معظم رهبری در همین رابطه را گردآوری کرده است.