پلامناتز در شرح و نقد فلسفه اجتماعی و سیاسی هگل بیشتر متأثر از تعابیر جناح چپ مکتب هگل است و به استدلال پدیده شناسی ذهن توجه بیشتری دارد. به نظر او اندیشه هگل درباره آگاهی و پویش های ذهن انسان اندیشه ای ارزشمند است. یکی از مسائل همیشگی وضع بشری این است که انسان همواره نیاز دارد جایگاه خود را در جهان بیابد و از لحاظ فکری و عاطفی با خود و با جهان به سازش برسد و خرسند شود. به نظر نویسنده یکی از علائق مهم فلسفه هگل همین پویش ذهن انسان به سوی خرسندی است. از سوی دیگر پلامناتز به نقد دستگاه کلی فلسفه هگل و اندیشه ها و پیش فرض های آن و انسجام منطقی آن ها می پردازد. هدف او عرضه? دورنمایی کلی نیست بلکه «وارد خانه می شود و به تجسس می پردازد.» به علاوه هدف نویسنده تنها یافتن هماهنگی یا ناهماهنگی درونی آن فلسفه و یا بهترین و وفادارترین تعبیر آن نیست بلکه می کوشد تا اهمیت آن را از لحاظ مسائل همیشگی انسان روشن سازد.
فصل های کتاب دوجلدی انسان و جامعه پلامناتز که دو فصل مربوط به هگل آن در جلد دوم، در اینجا ترجمه شده اند، هریک به شرح و نقد درونی و منطقی دستگاه فکری جداگانه ای می پردازند.