ما همواره آن‌قدر دنبال موفقیت می‌دویم که دیگر فرصتی برای اهمیت دادن به تفکرات و عواطفمان باقی نمی‌ماند! نیل برتون در ادعایی بدیع و جالب می‌گوید این هنر شکست/شکست خوردن است که چنین فرصتی را لابه‌لای دوندگی‌های جنون‌آمیز روزانه‌مان فراهم می‌کند. در نتیجه، ما بعد از بازتعریف مفهوم «دستاورد یا موفقیت»، تازه متوجه اهمیت و زیبایی «نرسیدن یا شکست» می‌شویم. از متن کتاب «ژان پل سارتر این پدیده را ایمان بد یا باور نادرست می‌نامد؛ وقتی دیگران از ترس عواقبت تصمیم‌گیری، خودشان را فریب می‌دهند تا باور کنند در انتخاب کردن آزاد نیستند.»