کتاب حوصله سربری بود. خوب که نه بعضی قسمت‌ها را واقعاً بد توضیح می‌دهد. درسی که می دهد این است که «تصمیم گیران باید تبعات بلند مدت و میان مدت را در کنار پیامد کوتاه مدت طرح های اقتصادی مدنظر قرار دهند همچین طبعات غیرمستقیم را نیز لحاظ کنند». مثال روزش این است که بعضی دوستان میگویند دولت شرایط دایر کردن داروخانه را تسهیل می کند و در کوتاه مدت با دمتان گردو می شکنید و مردم به جهت سهولت دسترسی خوشحال هستند و اشتغال افزایش یافته است اما چند صباح دیگر کارنجات نمی توانند تامین نیاز این همه داروخانه را داشته باشند و به کمبود دارو می خورید، داروساز کم می آید و همچنین با افزایش توزیع درآمد کاهش و تعدیل ها را ممکن است داشته باشید، کاهش حقوق را می بینید و از طرف دیگر چون مواد اولیه وارداتی است خروج ارز غیر بهره ور دارید، فشار روی بیمه ها افزایش می یاید و...

البته نکته دیگر این است که باید تمام گروه ها مدنظر باشند. برای توضیح این نکته 24 مثال در ابعاد مختلف اقتصاد می زند که زیاد شیرین نیست و آدم یک طوری اش می‌شود(یک چیزی تو مایه های ما توسعه می خواهیم و یک عده اگر در بین چرخ دنده‌های این فرایند له شدند هزینه ای است که باید بپردازیم) ولی خب انگار نویسنده معتقد است آن اثرات بد کوتاه مدت است.

مردم یحتمل اگر این نسخه ها را بشنوند زیاد استقبال نخواهند کرد البته این موارد درباره آمریکا نوشته شده است و شاید زیاد کاربردی برای ما نداشته باشد ولی خود درس برای سیاست گذار مهم است. این نسخه های آزاد سازی یا به قول دوستان نئولیبرالی(چی هست؟ :) ) در این دو دهه حداقل تا جایی که من می‌دانم جواب نداده است. شاید عجیب باشد ولی به نظرم این کتاب بو دارد و بسیار هم کثافت است. شاید بگویید خیلی از استدلال‌ها درست است؛ بله قبول داریم اما حسم خیلی بد است.

یک نکته مهم این است که کتاب برای شرایط آمریکا نوشته شده است ‌و اینکه قدیمی است فلذا هنگام خواندن جوگیر نشوید و تز اقتصادی برای ایران ندهید. اما اقتصاد آمریکا جالب است. به نظرم ما باید از اول این‌ها را تحلیل کنیم.