در آغاز نهضت جدید ترجمه در ایران، ادبیات آلمانی بیشتر از محمل زبان انگلیسی یا فرانسوی به فارسی درمی‌آمد. نخست با برگردان نمایشنامه‌های فریدریش شیلر، نظر به جان‌مایۀ میهن‌دوستانۀ آثار این شاعرِ کلاسیک؛ و دیگر نمایشنامه‌های گوته، نظر به اعتبار هنریِ این آثار. معرفی ادبیات آلمانی مستقیم از زبان نویسندگان آن در دهۀ چهلِ قرن گذشته و با راه یافتن رشتۀ این زبان به دانشگاه تهران امکان‌پذیر شد. به‌این‌ترتیب نویسندگان مدرن آلمانی نیز راه خود را به عرصۀ ادب فارسی باز کردند. از پیشگامان این ادبیات اشتفان سوایگ بود با آثار روشنگرانه‌اش و خاصه کافکا با مضامین روان‌کاوانۀ داستان‌های او. در این میان سالانه بسیاری اثر معاصر آلمانی‌زبان نیز به فارسی درمی‌آید. یادداشت‌های کوتاه این دفتر، ضمن نگاهی تحلیلی به مقولۀ ادبیات و سعی در ارائۀ تعریفی از ترجمه، به معرفی چند نویسندۀ کلاسیک و مدرن آلمانی می‌پردازد که آثارشان به ترجمۀ همین قلم درآمده است.