ولفگانگ بورشرت نویسنده آلمانی سال 1921 متولد شد و در سال 1947 از دنیا رفت. او 26 سال عمر کرد و از او همین یک کتاب برجا مانده است. اما ردپای همین داستان ها در کتب درسی دانشجویان زبان آلمانی در ایران و سایر نقاط دنیا به خوبی دیده می شود. سیامک گلشیری نویسنده و مترجم شناخته شده کشورمان در همان دوران تحصیل و بواسطه کتاب های درسی اش بود که با بورشرت آشنا شد و تصمیم گرفت داستان ها و نمایشنامه های وی را به فارسی برگرداند.بورشرت در زمانی می ‎زیست که دود جنگ جهانی دوم به چشم همه دنیا رفته بود و اگرچه بورشرت و امثال او خار در گلوی نظام هیتلری بودند ولی ترکش های جنگ آنها را در امان نگذاشت و سرآخر جان نویسنده جوان را گرفت. بورشرت نویسند ه ای معترض به حاکمیت بود که چند ماه را به خاطر یادداشت هایی که نوشته بود و همراه داشت به زندان افتاد و تا آستانه اعدام پیش رفت. اما سن و سال کم او موجب شد تا مورد تفقد قرار گیرد و به زندگی بازگردد. البته زندگی در جبهه روسیه. او را به خط مقدم فرستادند و در آنجا مدتی بیمار شد. بعد به اجرای نمایش هایی برای سربازان پرداخت و بار دیگر به دلیل بذله گویی های سیاسی اش به دردسر افتاد و روانه زندان شد. درآخر سر از اتریش درآورد و جنگ که تمام شد با پای پیاده پشت تانک های متفقین به آلمان بازگشت. این نویسنده جوان در کتاب “اندوه عیسی” که چند سال پیش نیز منتشر شده، 17 داستان کوتاه و یک نمایشنامه خیلی معروف دارد به نام “بیرون پشت در”. موضوع تمام داستان های او جنگ و مصائب آن است. درگیری های فردی انسان با موقعیت دشوار و ستیهنده جنگ، دغدغه های روحی و کشمکش های درونی ناشی از کشت و کشتار جنگ و ترسیم فضاها و نشانه های سمبلیک جزو انکارناپذیر داستان های این مجموعه است. شخصیت های او قربانیانی هستند که به شکلی محتوم در روسیه 1941 به سر می برند