فوکو می خواست بداند قدرت و معرفت چه رابطه ای با هم دارند و تاریخ حقیقت چگونه از تعاملات اجتماعی زاده شده است. او چنین مسائلی را محصول رشد فردیت عصر مدرن میدانست که آدمیان را در این حوزه فرهنگی به منزله مدرن سوژه ها و ابژه های معرفتی تکوین بخشیده است. بدین سان تامل فوکو درباره موضوعاتی نظیر جنون و بیماری و جرم و هویت شخصی و علوم جدید، متوجه تکوین سوژه مدرن چونان واقعیتی تاریخی- فرهنگی میشود و او را به آنجا میرساند که شکل های مختلف اعمال قدرت بر زندگی اخلاقی و مدیریت افراد و جمعیتها را موشکافی کند.