« مائو » مهم ترین رهبر نظامی و سیاسی بود که در پیروزی حزب کمونیست و تأسیس جمهوری خلق چین در اول اکتبر سال 1949 نقش داشت . مائو با تبدیل کردن نظام سیاسی و انتقادی چین به حکومت کمونیستی ، نوعی از حکومت توتالیتاریستی که دولت به منتهای درجه بر شهروندان اعمال قدرت می کند ، این کشور را تغییر داد . هر چند این تغییر کمک کرد تا بسیاری از مردم زندگی بهتری داشته باشند ، اما این تغییر فاجعه آمیز از آب در آمد : تولید غله در چین کاهش پیدا کرد طوری که در اوایل سال های دهة 1960 میلیون ها نفر از قحطی جان سپردند . کمونیست ها همه را مجبور به پذیرفتن نظریه های سیاسی و سیاست های دولت ساختند و همه کسانی را که مخالفشان بودند راهی زندان ها کردند یا حتی کشتند . با وجود این ، در دهه 60 بسیاری از چینی ها اعتقاد خود را به کمونیسم از دست می دادند و خواستار آزادی های فردی بیشتری بودند . این موضوع باعث خشم مائو شد و او در سال 1966 شروع به تشویق جوانان کرد که در واحدهای گارد سرخ متشکل شوند تا کسانی را که از مکتب کمونیسم رویگردان می شدند به باد انتقاد بگیرند . واقعه معروف انقلاب فرهنگی ، سیاست های « دنگ شیائو پینگ » ، ماجرای معروف قتل عام میدان تیان آنمن و حوادث دیگر از جمله رویدادهایی است که در کتاب « چین از جنگ جهانی دوم به بعد » به آن پرداخته می شود . این کتاب مجلد شصت و دوم از مجموعه تاریخ جهان است.