کتاب ساده و دوست‌داشتنی بود. درباره مترسکی که دروغ می‌گوید و دماغش مثل پینوکیو دراز می‌شود.
نمی‌دانم با این کتاب مفهوم درپغ را با بچه کار کردن خوب است یا نه. بچه‌ها خیلی اوقات ماجراهای غیر واقعی را هم دروغ فرض می‌کنند. مثلا ممکن است اینکه یک مترسک چوبی دماغش دراز شده را دروغ فرض کنند. یا حرف زدن پرنده‌ها را و...
حالا فرض کنید مفهوم دروغ را بخواهیم در کتابی دروغ دار به بچه برسانیم. شاید عجیب باشد.
تصاویرش را هم دوست داشتم
        

          واژه‌ی دماغ و تصویر  جلد کتاب مرا یاد پینوکیو انداخت و وقتی کتاب را خواندم، بیشتر یادش افتادم. انگار یک بازنگری در آن داستان ولی به شکل دیگر است اما خوب بود. درباره‌ی دروغگویی  است ولی آیا بچه می‌تواند این داستان خیالی را بپذیرد؟
من فکر می‌کنم بچه‌های امروز خیلی ناقلا هستند( نمی‌دانم چه واژه‌ای  به کار ببرم دقیقا) و ممکن است نپذیرند یا امتحان کنند و وقتی دماغشان دراز نشود، تره‌ای خورد نکنند. :))
خلاصه اینکه با دروغگویی مترسک به چیزی تبدیل شد که ممکن به خودش آسیب برساند، جذاب بود. 
تصاویر هم خوب بود ولی نحوه چینش متن  را دوست نداشتم.