روله در این کتاب به تاثیر کمونیسم بر کامو، سارتر، ژید، مالرو، الوار و آراگون، و نیز بر نویسندگان ایتالیایی-سیلونه، پاوزه، مالاپارته، موراویا و کارلو لوی - می پردازد؛ سپس می رسد به بازی های پیچیده ی بعضی از نویسندگان امریکایی مانند دس پاسوس، آپتون سینکلر، اشتاین بک و همینگوی با مارکسیسم و رویای کمونیسم.دو فصل آخر را روله به مرتد شورشگر در اردوگاه ادبیات مارکسیستی اختصاص می دهد، و درباره ی کتاب کوستلر ظلمت در نیمروز و کتاب اورول 1984 و خاطرات ندامت آمیز آندره ژید واسپندر بحث می کند، و سرانجام به شورش نویسندگان جوان لهستانی و مجاور بر ضد استالینیسم در 1956 می پردازد. در سرکوب های پس از آن وقایع در مجاورستان، نویسنده ای به نام تیبور دری به جرم رهبری (یک سازمان دشمن دولت) محکوم شد. این امر شوخی تلخی بر سر زبان های مردم بوداپست انداخت؛ سوال: (آن سازمان چه بود؟) جواب: (مردم مجارستان). در پایان این سیر و بررسی فشرده، روله یادی هم از عده ی کثیری از نویسندگان در زندان های شوروی، اقمار شوروی و چین می کند و نشان می دهد که اتحاد ادبیات و کمونیسم همچنان نزدیک ولی غم انگیز است.