در کتاب حاضر، هدف نویسنده دست یافتن به نظریه ای یکپارچه در باب کارکردهای شناختی انسان است. او این نظریه را نظریه ای تلفیقی می نامد، با این هدف که در معرفی علم شناخت، به جای معرفی شاخه های مجزای دانش که تحت لوای علوم شناختی با هم در تعامل اند، مجموعه آن ها را همچون یک علم واحد به نام علم شناخت معرفی کند که وظیفه اش توجیه علمی کارکردهای ذهن/مغز انسان است. نویسنده در این تلاش به ذهن/مغز و پدیده های آن از منظر جداگانه فلسفی، روان شناسی، زبان شناسی، هوش مصنوعی، علوم اعصاب و فلسفه نگاه نمی کند، بلکه علم شناخت را علمی یکپارچه تلقی می کند.