«صندلی ها» یک نمایشنامه با بیانی طنزگونه است، پرداختن به از خود بیگانگی و بی هویتی انسان در دنیای پرهیاهوی مدرن است. پیرمرد و پیرزنی ساکن اتاقکی در یک جزیره با رفتارها و گفتارهایی که بیانگر عدم علاقه و بی تفاوتی در زندگی آن هاست برای افرادی خیالی نامه می نویسند و آن ها را دعوت می کنند تا طی یک سخنرانی پیامی مهم را به آنان برسانند. میهمانان خیالی سر می رسند آن دو در ذهن خود برای هر یک از  آن ها صندلی درنظر می گیرند. درست در هنگام سخنرانی در  کمال ناباوری سخنران واقعی وارد می شود. پیرمرد و پیرزن سخنرانی را به او واگذار می کنند و خود می میرند، اما سخنران کر و لال است و جز ضجه و فریاد حرفی برای گفتن ندارد.