من کار علمی را عبادت می دانستم ،به این معنا که از نظر من، جهان کلمه ای است از خداوند  و کار اصلی  علم، شناخت جهان و پدیده های  هستی است  که آفریده خداوند هستند.فهم علمی جهان موجب  معرفت عمیق  ما نسبت به جهان و خداوند  خالق جهان می شود.اکنون که آن دوره را مرور  می کنم، از این که کار های علمی ام  را رها کرده ام،احساس  ملالت و دلتنگی دارم. تحقیقات  علمی برای من، تنها یک شغل  و در آمد  نبود بلکه نوعی عبادت بود که با عشق و شرف مومنانه آن را انجام میدادم و شاید  به همین یا علت بود که به رغم فعالیت های سیاسی - اجتماعی و اسلامی ام، کارهای علمی-تخصصی  خود را نیز تا حد امکان ادامه دادم.