کتاب حاضر، مشتمل بر ده داستان با عنوان های «تلخون»، «بی نام»، «عادت»، «پوست نارنج»، «قصه آه»، «آدی و بودی»، «به دنبال فلک»، «بز ریش سفید»، «گرگ و گوسفند»، «موش گرسنه» است که با زبانی ساده و روان نگاشته شده اند. تلاش این نویسنده در آفریدن«افسانه های نو» با الهام از افسانه های کهن و بومی، موفقیت آمیز است، وی همچنین در آثارش نشان می دهد که با تمهیدی آگاهانه، به آفریدن افسانه های نو، با اندیشه و درون مایه های تازه اقدام می کند. اغلب داستان های او با تمهید روایت نقالی بیان می شود. آوردن مقدمه و مؤخره ها در ابتدا و انتهای داستان هایش، علاوه بر بالا بردن حس واقع نمایی، بافت روایتی آن را آشکار می کند. در داستان «تلخون» می خوانیم« گاه می شد که همان سر سفره غذا بیفتند و بخوابند. مرد تاجر برای هر یک از دخترانش شوهری نیز دست وپا کرده بود که حسابی خوشبخت باشند».