به نظر می رسد آثار هنری که وارد موزه می شوند، دیگر دوره ی بازنشستگی شان را می گذرانند. قدیم ترین آن ها کارکرد اصلی خود را، که بیش تر مربوط به اعتقادات و مذهب یک ملت بوده، از دست داده اند؛ دیگر کسی نقاب آفریقایی به چهره نمی زند، دیگر تابوت های سنگی از مومیایی ها محافظت نمی کنند، دیگر مجسمه های قدیسان در کلیساها صف نمی کشند و... اما آفریده های هنری امروز، از کارگاه یکراست برای تماشای مردم به موزه فرستاده می شوند و در آن جا، زندگی دوباره ای را آغاز می کنند. این آفریده ها به تماشای همه درمی آیند و سپس مورد ستایش و بررسی قرار می گیرند؛ کاری که برای ما بسیار لذت بخش است و ما بی این که چیزی از زندگی گذشته ی این آثار بدانیم، آن ها را زیبا، ترسناک، غریب و... می دانیم. بعضی از این آثار، زیبایی را به تمسخر می گیرند، زیرا هدف دیگری دارند؛ اما با این حال، باز هم باشکوه اند. این که این تصاویر، نقاشی ها، و مجسمه ها، قبل از آویخته شدن در موزه چه کاربردی داشته اند و اهداف آفرینندگان آن ها چه بوده است موضوع کتاب حاضر را تشکیل می دهد. بدین منظور نگارنده از میان میراث جهانی در تاریخ هنر، کارکردهای مهم و اصلی را انتخاب کرده و به همراه آثار نمایانگر آن کارکردها به تصویر درآورده است.