اسلام، که دینی فطری است، به راه و رسم خلقت می رود و زندگی اجتماعی و روابط سالم برخاسته از آن را ارج می نهد و بدین سان به همة جنبه های وجودی انسان پاسخ می دهد. اساسا یکی از ملاک های سنجش دین فطری، اجتماعی بودن آن است. چگونگی روابط اجتماعی در اسلام و پی بردن به ماهیت و بایستگی آن، از بحث های بسیار دقیقی است که متفکر بزرگ اسلامی ـ علامه طباطبایی ـ در تفسیر «المیزان» آورده اند. اثر حاضر، ترجمة آن مباحث است که به ضمیمة مباحثی چون: جبر و تفویض؛ معجزه؛ تقلید و پیروی از خرافات، و محکم و متشابه و تاویل در قرآن به چاپ رسیده است.