(این کتاب حاصل یک دغدغه ی فکری، از جانب هر دوی ما، در این باره بود که مردم چگونه زبان و تجربه ی خود را می فهمند. ... مارک دریافته بود که بیشتر دیدگاه های سنتی فلسفی نقش اندکی برای استعاره در فهم جهان ما و خود ما قائل هستند (اگر اصلا نقشی برای آن قبول داشته باشند). جورج شواهد زبانی ای را کشف کرده بود که نشان می دادند استعاره در زندگی و اندیشه ی روزمره رایج است – شواهدی که با هیچ کدام از نظریه های معاصر انگلیسی- آمریکایی در زمینه ی معنی، هم در فلسفه و هم در زبان شناسی، سازگار نبودند. ... تصمیم گرفتیم درباره ی موضوعی که فکر می کردیم با هم همکاری کنیم. ... ظرف مدت یک هفته متوجه شدیم که برخی فرض های فلسفی و زبانی معاصر، که از زمان یونانیان تا کنون در سنت غرب بدیهی انگاشته شده اند، حتی مانع طرح این نوع موضوع هایی هستند که ما می خواهیم مورد بررسی قرار دهیم. مسئله بسط یا حک و اصلاح نظریه موجود معنی نبود، بلکه تجدید نظر در فرض های اساسی سنت فلسفی غرب بود. ... در این فرایند، ما عناصری از یک رویکرد تجربه گرا را کشف کردیم که، نه تنها به مسائل زبان، حقیقت، و فهم بلکه به معنی دار بودن تجربه ی روزمره می پرداخت.)