یک لحظه نشد خیالم آزاد از تو یک روز نگشت خاطرم شاد از تو دانی که ز عشق تو چه شد حاصل من یک جان و هزارگونه فریاد از تو

شکفته روی اقیانوس شب، ماه نسیمش می‌نوازد ،گاه و بی‌گاه چراغ افروزِ راهِ عاشقان باش که من ،در دشتِ غم، گم کرده‌ام راه.

در پی آن نگاه‌های بلند حسرتی ماند و آه های بلند!