شعر کرد به مثابه رودی پر خروش است که آوازش، خنکایش و حتی چک چک قطره قطره اش جان را خستگی به در می کند. شاعران کرد پرخون و خوب می نویسند. عشق یاس و جنگ سه محور اصلی شعر کرد است. عاشقانه های شعر کرد به محور اول می پردازد عشق برای کرد به شام شب می ماند: واجب است و پر بها.
.