در روانکاوی از همان آغاز دو گرایش کلی پدیدار گردید؛ یکی «کوشش برای تبدیل روانکاوی  به یک دانش پزشکی و فرو کاستن آن به روش درمانی» و دیگری «تلاش برای پیوند دادن روانکاوی  با دانش های دیگر». «فروید»، پدر علم روان شناسی، روان درمانی را به معنای درمان از راه روان معرفی می کند. این کتاب حاوی پنج مقاله از نگاه زیگموند فروید درباره تکنیک های درمان روانکاوانه است.