این اواخر اسم جویس کارول رو زیاد شنیده بودم و خیلی مشتاق بودم کتابی ازش بخونم، اما متاسفانه با کتاب خوبی شروع نکردم. از کل مجموعه، فقط داستان اول رو پسندیدم. البته دو تای آخر هم بد نبودن، اما مابقی هیچ جذابیتی برام نداشتن.‌

+ موقعی که کتاب رو می‌خریدم نمی‌دونستم مجموعه داستانه. اگر می‌دونستم نمی‌خریدمش، چون خیلی کم پیش میاد از مجموعه داستانی خوشم بیاد. 

++نسخه فیدیبو خیلی بد بود: تو داستان کوتاه زیاد پیش میاد که در پاراگراف بعدی زمان و مکان عوض بشه. معمولا در این شرایط بین پاراگراف‌ها یکی دو خط فاصله می‌ذارن که خواننده گیج نشه، اما نسخه‌ی ایپاب این ویژگی رو نداشت و به همین علت خوندنش خیلی سخت بود. غلط املایی هم زیاد داشت.
        

          مجموعه داستان جدیدی از بانوی ادبیات آمریکا "جویس کرول اوتس" به فارسی ترجمه شده، نویسنده هفتاد و چندساله‌ای که به خاطر ترجمه نشدن آثارش در ایران کمتر شناخته شده است. شوهر عزیزم که عنوان پرفروش‌ترین کتاب نیویورک تایمز را نیز داراست، به تازگی توسط ربابه جلایر ترجمه شده و نشر شورآفرین هم آن را منتشر کرده است. 
اوتس را بیشتر به خاطر شخصیت‌پردازی‌های قوی که در داستان‌هایش دارد می‌شناسند. این بانوی نویسنده که در تمام دوران نویسندگی‌اش همیشه جزء نویسنده‌های پرفروش نیویورک تایمز بوده تا به حال چندین جایزه ادبی هم برده، مانند جایزه ملی ادبیات داستانی آمریکا، جایزه اُهنری، جایزه برنارد مالامود، جایزه اورنج، جایزه نورمن و ... همچنین در 25 سال اخیر هیچ سالی نبوده که او نامزد جایزه نوبل ادبیات نبوده باشد، اما کماکان مثل خیلی از نویسنده‌های درستکار دیگر، بی‌ نوبل ماننده است.
شوهر عزیزم، مجموعه 14 روایت نوآر از این نویسنده است که همان ابتدای کار با جمله "شوهر عزیزم، باید بگویم بچه‌ها را کشته‌ام" به خواننده حالی می‌کند که با چه جور داستانی سر و کار دارد. این جمله نشان‌دهنده‌ی زندگی آمریکایی‌های سفیدپوست پاستوریزه است که در طول زندگی روزمره اتفاقات زیادی آن‌ها را تهدید می‌کند. این کتاب هم مانند دیگر کتاب‌های نویسنده تشکیل شده از پاره‌ای اتفاقات گوتیک که در بستری اجتماعی رخ می‌دهند. 
با وجود اینکه نویسنده‌ها مثل نقل و نبات لقب به هم قرض می‌دهند، بد نیست بدانید که جان آپدایک، نویسنده بزرگ آمریکایی به اوتس لقب بانوی فرهیخته ادبیات معاصر را داده است. از این نویسنده صاحب سبک که یکی از پرکارهای این عرصه هم به حساب می‌آید تا به حال 100 عنوان کتاب اعم از داستان کوتاه و نمایشنامه، مقاله، نقد، شعر و ... به چاپ رسیده است. اما از این تعداد تنها چند کتاب به فارسی ترجمه شده‌اند که از میان آن‌ها می‌توان به آب سیاه، عشق تابستانی، چیزی که به خاطرش زندگی می‌کردم، بلوند و جانورها اشاره کرد. 

به قلم فائزه خابوری، شماره‌ی 515 همشهری جوان، 17 مرداد 94