"بر تئاتر مرسوم، روابطی انفعالی حاکم است. در این نوع تئاتر، همه چیز از طرف صحنه، روانه جایگاه تماشاگران می شود. هرچیزی اعم از احساسات، عقاید و اخلاقیات به آن سو منتقل می شود و هیچ مسیر دیگری هم در کار نیست. در عوض، تئاتر سرکوب شدگان موجد گفت وگو است. این نوع تئاتر، مخاطبانش را به پرسش می گیرد و از آنان توقع پاسخ های صادقانه را دارد. تئاتر قانون گذار نیز قرار است به همین ترتیب عمل کند. هدف تئاتر قانون گذار، برگرداندن تئاتر به دل شهر، نه برای کاتارسیس، بلکه با هدف ایجاد پویایی است. هدف، آرام کردن، تسکین دادن و برگرداندن مخاطبان به وضعیتی متعادل و مقبول جامعه ـ آن طور که باید باشد ـ نیست، بلکه بازهم برعکس هدف، افزایش میل به تغییر در مخاطبان است. کتاب حاضر حاوی سه بخش با عنوان های: اصول تئاتر قانون گذار؛ مقالات و سخنرانی های نگارنده درباره تئاتر همگانی؛ و نقش تئاتر در تغییرات اجتماعی است."