این کتاب رو وقتی 14 سالم بود از کتابخونهٔ محلمون گرفتم. اولین کتابی بود که با اینکه حجم زیادی داشت دو روزه تمومش کردم. موقع خوندن این کتاب  همش این سوال برام پیش میومد که چرا اینطوری میشه و این اتفاقات برای این مرد میفته و «او» کیه؟ چرا باید بمیره؟ چرا شمسی این مدلیه؟ جاهایی که داور به گذشته بر می‌گشت  و راجع به پدرش صحبت می‌کرد منو یاد پدرم می‌انداخت برای همین این شخصیت با وجود سمی بودنش مورد علاقم بوده و هست. در کل برام تجربهٔ جالبی بود...