کافر نه ایم و بر سرمان شور عاشقی است آنرا که شور عشق بر سر نیست کافر است

هر لاله ای که از دل این خاکدان دمید نو کرد داغ ماتم یاران رفته را

من اختیار نکردم پس از تو یار دگر به غیر گریه که آن هم به اختیارم نیست به رهگذار تو چشم انتظار خاکم و بس که جز مزار تو چشمی در انتظارم نیست

نه وصلت دیده بودم کاشکی ای گل نه هجرانت که جانم در جوانی سوخت ای جانم به قربانت تحمل گفتی و من هم که کردم سال ها اما چقدر آخر تحمل بلکه یادت رفته پیمانت