علی‌رغم نوشتار دشوار لاکان، بسیاری از اصطلاحات و نوآوری‌های وی را می‌توان به وضوح و سادگی قاعده‌مند ساخت. لاکان مُبدع مفاهیم جدید در روان‌کاوی بود و در مدل نظری خود آزادانه معانی جدید به واژه‌های مرسوم نسبت می‌داد،‌ همانند یک فیلسوف یا – در مورد مذکور – همانند یک مُبدع. هدف اصلی این کتاب تحلیل سیر تکاملی مفهوم سوژگانیت در کارهای ژاک لاکان است؛ به طور مشخص، این کتاب در تلاش است تا خوانشی ژرف و فلسفی از سوژه لاکانی در رابطه با دگربودگی بر اساس سه نظام امر تصویری، امر نمادین و امر واقع ایجاد کند. بر این اساس، مخاطبان به منظور درک نظریه او بایستی یاد بگیرند که اصطلاحات جدید روان‌کاوی لاکان را بپذیرند. همچنین فراگرفتن واژگان لاکانی شرط لازم برای توانایی درک مدل‌های نظری او است،‌ به خصوص زمانی که نظریه‌های او بیش از پیش پیچیده شده و براساس مفاهیمی که وی ابداع و نامگذاری کرده ساخته شده است. این امر یک رویکرد فکری است که شاید دانشجویان فلسفه بیش از دانشجویان روانشناسی و پزشکی به آن عادت کرده‌اند و همین می‌تواند توضیح دهد که چرا اندیشه‌های لاکانی اغلب در دپارتمان‌های انسان‌شناسی دانشگاه‌ها بیش از بستر روان‌شناسی و پزشکی مورد بحث قرار می‌گیرد. کتاب پیش رو با هدف اصلاح چنین شرایطی تنظیم شده است.