متاسفانه ترجمه به اندازه ای بد و در انتقال مطلب گنگ و ناتوان است که امکان ادامه ی کتاب وجود ندارد. خیلی از کتاب های کلاسیک ، مهم و تخصصی در حوزه های مختلف این گونه در ایران نابود شده اند و دیگر خوانده نمی شوند . ترجمه ی بد باعث می شود که دیگر نه کسی کتاب را تا اخر بخواند و نه مترجم دیگری به فکر ترجمه دوباره کتاب بیفتد به این علت که به لحاظ اقتصادی معمولا ترجمه دوباره کتاب به صرفه نیست و در بازار با استقبال مواجه نمی شود و این غم انگیز است .
        

          ترجمه بده. فقط به یک نمونه اشاره می‌کنم: 
«نفرت عمیق آلمانی از هر چیزی به جای نفرت از باورهای خاص که هم‌اکنون بر آلمانی‌ها سیطره دارد بیش از هر چیز خطرناک است.» منظوری که می‌شه از این جمله برداشت کرد اینه: «نفرت عمیق از آلمانی‌ها به‌جای نفرت از باورهای خاصی که هم‌اکنون بر آلمانی‌ها سیطره دارد بیش از هر چیز خطرناک است.» 
این جمله‌ای است که به‌هرحال بدون مراجعه به متن اصلی می‌شه اصلاحش کرد، ولی وقتی تعداد این اشکالات زیاد بشه، مثل خوردن ماهی با تیغ می‌شه، عذاب‌آور و ناممکن. عطا بخشیده شد به لقا. باشد که روزی از متن اصلی بخونم.
        

          در واقع تجربه دولت بزرگ این رشته ناهماهنگ را تقویت کرده است. <<اعتراض گسترده ای علیه حاکمیت>>، همنوایی عجیبی در اعتراض علیه همسانی؛ تقاضای گسترده برای داشتن آزادی در انجام امورات خود برای داشتن شیوه های زندگانی فردی و برای دموکراسی مشارکتی وجود دارد با دقت در این مسئله میتوان یقین داشت که دوران جمع گرایی به سر رسیده و فردگرایی دوباره به اوج رسیده است
        

          متافیزیسین و اقتصاددان

آیا از نظر شما اقتصاد قواعدی علمی دارد؟ از نظر هایک بی‌شک چنین است. اقتصاد علمی است مثل تمام علوم انسانی دیگر. به عبارت دیگر، اقتصاد هم یکی از علومی است که انسان را مطالعه می‌کنند. اما ویژگی اقتصاد این است که موضوع مطالعه‌ی آن «طبیعت» بشر است. اما مهم‌ترین نکته‌ای که علم اقتصاد در مورد طبیعت بشر درمی‌یابد این است: این طبیعت محتوای مشخصی ندارد که بتوان توصیفش کرد. این طبیعت یک ویژگی دارد: خودش را آن گاه شکوفا می‌کند که آزاد باشد انتخاب کند. آزادی انتخاب تنها ویژگی طبیعت انسانی است که تمام ویژگی‌‌های دیگر از آن مشتق می‌شوند. اما ممکن است هرکس در مورد آزادی و انتخاب تصوراتی داشته باشد. هایک اصلاً اهل این نیست که سخنی مبهم بگوید: آزادی و انتخاب نیرویی است در انسان که وقتی انسان خود را در برابر کالاها و در بازار و در هنگام رقابتی بدون هرگونه مانع قرار می‌دهد، تجلی می‌کند. در بازار انسان آزاد است که طبق طبیعت خود، با دیگران بر سر بهترین‌ها رقابت کند. این متافیزیک اقتصادی انسان را موجودی می‌داند که یک خصم هولناک نیز دارد: دولت، یا به عبارت دیگر، کنترل دولتی. انسان موجودی نیست که ذاتاً میل به زیستن در اجتماع داشته باشد، بلکه طبیعت او در این است که نخست برای سعادت شخص خود تلاش می‌کند. اما چون انسان طبیعتی ندارد، سعادت او نیز مصداقی انضمامی یا به‌عبارت دیگر محتوایی ایجابی ندارد. این نکته‌ی بسیار مهمی است، زیرا بدان معناست که هیچ حاکم، شخص یا دولتی نمی‌تواند چیزی را بر انسان تحمیل یا به او دیکته کند. پس از این هستی‌شناسی به شکلی از امر سیاسی-حقوقی نیز می‌رسیم: دولت باید از مداخله در زندگی انسان‌ها، که برترین تجلی آن عبارت است از بازار، خودداری کند. شاید بپرسید چگونه رقابت ممکن است بدل به هدف زندگی انسان شده باشد. پاسخ هایک این است که انسان‌ها رقابت را ترجیح می‌دهند، یا باید بدهند، زیرا تنها بدیل رقابت عبارت است از مداخله‌ی دولت در زندگی خصوصی؛ یعنی تحمیل شکلی از زندگی بر افراد. و انسان‌ها همواره تنها یکی از این دو گزینه را باید برگزینند: یا انتخاب و رقابت یا ممنوعیت و دستور. به زعم هایک، اگر خلاف این می‌اندیشید، این چیزی است که “روشنفکران” در سر شما فرو کرده‌اند.