این پژوهش در حوزه ی علم اصول، حاوی بررسی نظریه ی حق الطاعه ـ از ارکان اندیشه ی اصول شهید آیت الله محمدباقر صدر ـ است. گفتنی است بر طبق این نظریه وی لزوم عقلی احتیاط در برابر تکلیف مشکوک را ضروری دانسته و آن را طی مباحثی چون امکان حجیت ظن، امکان ترخیص در اطراف علم اجمالی و قبح تجری، روشن ساخته است. نگارنده پس از بررسی اشکال های وارد بر نظریه ی حق الطاعه، متشابه خطا افتادن در انحراف از یک حکم بدیهی عقلی را یکی از این امور می داند: 1- عدم تفکیک میان مولویت خداوند متعال که ذاتی و غیر مجعول و غیر محدود است و مولویت های عرفی که همواره مجعول و از نظر سعه و صینق، تابع جعل جاعل است. 2- عدم تفکیک میان مولویت تکوینی و تشریعی، 3- تفکیک میان مولویت تشریعی و حق الطافه، 4- استبعاد در مخفی ماندن یک حکم بدیهی از مشهور اصولیان و فقها، 5- خلط میان برائت عقلی با برائت شرعی مدلول به دلیل عقلی، 6- تفاوت نگذاردن میان احکام عقلی و احکام عقلایی، 7- توهم ارشادی بودن ادله ی برائت شرعی، 8- توهم عدم امکان مخالفت اصل ثانوی شرعی با اصل اولی عقلی، 9- انکار حسن و قبح عقلی یا تفسیر خاصی از آن، 10- تفاوت نگذاشتن میان حکم عقل به وجوب احتیاط و حکم عقل به حسن احتیاط که یکی از قبل از ثبوت برائت شرعی است ودیگری بعد از ثبوت برائت شرعی.