کتاب حاضر، ضمن مروری گذرا بر زمینه های پیرایی و تحول روش های شناخت در دوره های بعد از رنسانس، به طور اخص مناقشات اهل تعلیل و اهل تأویل را در علوم اجتماعی با تأکید بر اصول روش شناسی هر یک تشریح می کند و برخی از انواع روش های کیفی را برحسب ویژگی ها، به زمینه ها و مراحل اجرا و کاربرد در مطالعات اجتماعی توضیح می دهد. در این کتاب بیان می شود که در چند دهه گذشته روش های کیفی در برخی از علوم و حوزه های شناخت به ویژه در علوم اجتماعی، علوم رفتاری و علوم پزشکی به کار رفته است.