اگر مضامین غنی ولی مجمَل تراث اسلامی ما مثل خطبه اول نهج البِلاغه نبود و هراس از متهم شدن به غرب زدگی و به تبع آن به وجود آمدن حجاب بر ادراک دوستان حزب‌اللهی ام پس از این اتهامی که بهم شاید بزنند و دیگر میل نداشتنشان به شنیدن حرفم درباره این مرد بزرگ غربی، نمی رفت، می‌گفتم لایب نیتس را به عنوان یک مرجع تقلید،  باید مقلّد بشویم. او انگار در پاره هایی دارد تفسیر سوره توحید می گوید و در جای دیگر مضامین مجمَل خطبه اول نهج البلاغه را تفصیل می دهد. فلسفه او بسیار بالنده است. و می تواند الگویی شگرف برای فلسفه ما باشد تا بتواند مانند او انضمامی بشود و مدرنیته ای چنان که خلق شد، رغم بزند.