فایده گرایی نظریه ای است درباره ی مبانی اخلاق، اما از آن فراتر می رود و حوزه هایی چون فلسفه ی سیاست و حقوق را نیز دربرمی گیرد. این متاتئوری، که در پی تبیین عام رفتارهای بشری، و نیز تعیین معیار کردار درست بوده، داوری های متعارضی را برانگیخته است: بسیاری ممکن است آن را به بداهت درست بینگارند، اما کم هم نبوده اند بزرگانی که آن را نه فقط آشکارا غلط، بلکه خطرناک و خسارت خیز دانسته اند. جان استوارت میل، برجسته ترین مدافع فایده گرایی، در این کتاب می کوشد مخاطب را نسبت به راستی و درستی و کارسازی این نظریه متقاعد کند.مترجم با افزوده ی مفصلی تلاش کرده است سهم خود را در ایضاح مطلب ادا کند.جان استوارت میل متولد 1806 فیلسوف، اقتصاددان و سیاستمدار انگلیسی. پدرش، جیمز میل، نظریه پرداز فایده گرایی، آموزش های گسترده و ریاضت کشانه ای به او داد. نتیجه ی این آموزش سخت گیرانه پریشانی روانی او در 20 سالگی بود و از آن پس او فلسفه انسانی تری را تحت تأثیر کولریج و ایده آلیست های آلمان به وجود آورد. مهم ترین نوشته های او عبارت اند از: درباره ی آزادی، ملاحضات در باره ی حکومت نمایندگی و انقیاد زنان، که تأثیر زیادی بر رشد اندیشه ی لیبرالی داشته اند. نوشته های گوناگون و پیچیده ی میل در هدر دو سوی تقسیم بندی لیبرالیسم کلاسیک و مدرن قرار می گیرند. بی اعتمادی او نسبت به دخالت حکومت در اقتصاد به طور عمیق در اصول لیبرالیسم سده ی نوزدهم ریشه داشت، اما تأکیدش بر کیفیت و چگونگی زندگی فرد و نیز همدلی او با جنبش هایی مانند حق رأی زنان و تعاونی های کارگران، نمایانگر نگاه پیش بینانه ی او به تحولات سده ی بیستم است.