یک کتاب بسیار تلخ که روایتگرش کودکی است که همراه خانواده اسیر شده و مجبور است در اردوگاه‌ها کار کند. بعد از مدتی نواختن موسیقی را به او آموزش می‌دهند و او مجبور است بنوازد برای اینکه فقط زنده بماند. او بازمانده نسل‌کشی خمرهای سرخ در کامبوج است و تمام تجربیات خود را از روزهای قبل از تسلط خمرهای سرخ تا سال‌های اسارت، کار اجباری و در نهایت خدمت اجباری بیان می‌کند. یک نسل‌کشی فجیع... طوری‌که گفته شده نزدیک به دو میلیون نفر یعنی یک چهارم جمعیت کشور جان خود را از دست داده‌اند.

کتاب نامزد جایزه‌ی کتاب سال امریکا بوده.

خوندنش واقعا سخت و دردناکه. اصلا به هرکسی پیشنهادش نمیکنم.
من در موردش تو اینترنت سرچ کردم و واقعا ترسناک بود و این‌که بازیگران کامبوجی به مناسبت این روز جنایت‌ها رو دوباره بازسازی می‌کنند که هیچ وقت فراموششون نشه.

کامبوج بین سال‌های ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ تحت حکومت رژیم بی‌رحم مائوئیستی به رهبری پل پات بوده.
او مردم را در راستای رسیدن به اهدافش مجبور به ترک شهر و خانه‌هاشون کرده...